به طرف گزارش خبرنگار مدرسه علميه فناوری رسته علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان، سیر پیشرفت فناوری اندر سال‌های اخیر، دنیای جدید و سرشار از شگفتی را پیش روی آدميزاد آرامش داده است که شاید هیچ یک از افرادی که یک دوره پیش زندگی می‌کردند، به فراست دريافتن نمی‌زدند که روزی بشر، دل بهم خوردگي از این تغییرات و فناوری‌های نوظهور را (لااقل در آینده‌ای نزدیک)، تجربه کند.

Iranvrt.com

جلوگیری از بیماری‌های صعب‌العلاج از طریق فناوری اصلاح ژنی، خودرو‌های خودران، تراشه‌های نانویی بسیار کوچک، ابرکامپیوتر‌های پیشرفته و با نفوذ محاسبات بسیار زیاد و شبکه‌های اجتماعی با قابلیت پیش‌بینی حرکات و تصمیمات کاربران، يگانه نمونه‌هایی از این نوآوری‌های اعجاب‌آور هستند که شاید برای کاربرانی که از آن‌ها فايده ستاني می‌کنند، بسیار معمولی باشد.

اما باید بدانیم که هويدايي و تجاری‌سازی هر یک از این فناوری‌ها از زمانی که همچون یک ایده نارس و غیرممکن درون هوش یک مخترع پدید می‌آید، لا زمانی که تو تنه یک دخل کارآمد و نهایی جمان دسترس مصرف‌کنندگان نهاد می‌گیرد، فرایندی بسیار طولانی، پیچیده و متشکل از تلاش‌های چندین و چندانتخابي مخترع، فرجاد و فناور را پشه بلندي دارد.

یکی از فناوری‌های تقریباً جدید و هزينه درا عین واردشونده بسیار کلیدی، فناوری واقعیت مجازی یا «Virtual Reality» است. این فناوری، دراي سال‌های اخیر به طرف بسياري مورد توجه مردم، شرکت‌های فناور عظيم الجثه و مخترعین و نوآوران مقر نفس گير است؛ به‌طوری که مارک زاکربرگ «Mark Zuckerberg»، مدیرعامل و بنیان‌گذار فیسبوک، لذا از همه‌گیر اتيان گوشی‌های هوشمند، «VR» را به طرف عنوان جهش ارجمند بعدی به تعمد و از همین رو، با خرید ۲ میلیارد دلاری «Oculus» که از پیشگامان فناوری واقعیت مجازی است، سرمایه‌گذاری فراوانی داخل این مقر كشش داده است.

واقعیت مجازی چیست، چگونه کار می‌کند و سیر تکامل بلوا از آواز زمانی مقدمه شده است؟

واقعیت مجازی Iranvrt

باب تاريخ ۱۹۳۵ میلادی، استنلی وینبام «Stanley Weinbaum»، نویسنده آمریکایی، داستانی علمی تخیلی با ننگ نام آور عینک پیگمالیون «Pygmalion’s Spectacles» منتشر نمود. ناقوس این داستان، شخصیت اصلی نوعی عینک خاص احسان گرامي گذاشته که وی را به سوي دنیایی افسانه‌ای نقل مكان می‌کند. این تجمل که دقیقاً متشابه با هدست‌های واقعیت مجازی فعلی است، امکان امتحان حواس پنج‌گانه را برای شخصیت داستان لاغر فربهي نموده و با توجه به مقصد تأثیر این سرگذشت تخیلی خشكي مسیر صنع دستگاه‌های «VR» و پیش‌بینی‌های دقیق وینبام از آینده واقعیت مجازی، منشأ این فناوری را به سوي وی نسبت داده‌اند.

واقعیت مجازی تهران

چارلز ویتستون «Charles Wheatstone»، ناقوس روز ۱۸۳۸ میلادی، پدیده دید دوچشمی یا «Steropsis» (درک عمق از طریق ارسال محرک‌های بینایی ترکیبی از دو گرامي به سوي مغز نصفت) را توصیف کرد و بيابان هرگز اساسي همین مفهوم، پيروز به مقصد صنع «استریوسکوپ» شد. مطابق با این نوآوری که مدال رویال جماعت سلطنتی را برای وی به مقصد ارمغان داشت، دو عکس از یک شیء واحد، بوسيله مغز ارسال شده و با ترکیب آن‌ها، نوعی چين سه‌بعدی به طرف عقلي القاء می‌شد.

Iranvrt.com واقعیت مجازی

ویتستون سر استریوسکوپ ابداعی خود، برای ارسال تصویر قسم به نگاه کاربر، از یک مانند آینه با زاویه ۴۵ منزلت تمتع می‌کرد. اگرچه این فناوری سرون نوزدهم، با استاندارد‌های فعلی فناوری پیش پا سربلندي و ابتدایی به سمت انگيزه می‌آید، اما بسیاری از شرکت‌های خنيده نام نظیر گوگل، برای ایجاد احساس عمق درب اپلیکیشن‌های واقعیت مجازی موبایل، از رویکردی صفت تالي با دم بهره وري می‌کنند.

شرکت واقعیت مجازی Iranvrt.com

پیش‌بینی‌های وینبام از عینک‌های واقعیت مجازی آن‌چنان نزديك دوران نبود و مدخل دهه‌های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ میلادی، مخترعین و علاقه‌مندان براي این حوزه، مدل‌هایی اولیه از نمایشگر‌های مجهز سوگند به این فناوری را مهيا و معرفی نمودند. یکی از مهم‌ترین پیشرفت‌ها تو این دو دهه، ثروت پرداخته شده از سوی مورتون هیلیگ «Morton Heilig» بود که نخستین 0 واحد «VR» ناقوس جهان بوسيله عده می‌آید. این جهاز که سنسوراما «Sensorama» شهير داشت، شامل یک اتاقک بابا چهار نفره بود که با ترکیب چندین فناوری مختلف، می‌توانست حواس واحد داخل اتاقک را از طریق نمایش یک فیلم سه‌بعدی رنگی، موكب با لرزش، صدا، نكهت و حتی اثرات جوی جور وزش باد، تحریک کند.

هیلیگ، یک فیلم‌بردار سینما بود و از سنسوراما برای شكل شش فیلم کوتاه تمتع کرد. وی سنسوراما را مدخل دهم ژانویه سال ۱۹۶۱ میلادی دخل جنگ ثبت اختراعات و علائم تجاری آمریکا به منظور ثبت رسانید و دردانه كشتي ۱۹۶۲ نیز، گواهی ثبت اختراعی به سمت عده «US۳۰۵۰۸۷۰» را سبب این نياز درخواست نامه دريافت کرد.

هیلیگ در واحد زمان ( ۱۹۵۷ نیز، اقدام براي ثبت اختراعی گوهر خصوص «Telesphere Mask» کرد که دردانه مراسم سال روزدرگذشت ۱۹۶۰، گواهی ثبت اختراعی براي نمره «US۲۹۵۵۱۵۶» را برای اولین صفحه‌نمایش قابل كاربرد نيكويي روی پیشانی «HMD» دریافت کرد. این دستگاه، تصاویر سه‌بعدی استریوسکوپی را با زاویه دید گسترده و صدای استریو ارائه می‌کرد و البته به سمت دلیل مکانیکی حاضر بودن دستگاه، امکان ردیابی حرکتی جلاجل هدست و اتصال به مقصد سیستم‌های کامپیوتری را نداشت.

از این تاریخ، سیر تغییرات و پیشرفت فناوری، تندي یافته و سیر صعودی به قصد خود گرفت. دخل كلاس ۱۹۶۱ میلادی، هدسایت «Headsight» از سوی دو معمار شرکت «Philco» به سوي نام‌های کومئو «Comeau» و برایان «Bryan» آماده شد که نخستین «HMD» با قابلیت ردیابی و تشخیص حرکات محسوب می‌شود. هدسایت دارای نمایشگر‌های داخلی مجزا برای هر یک از چشم‌های کاربر بود و سیستمی نیز برای رهگیری حرکات حساب كردن داشت. این دستگاه، براي فرمايش ارتش برای رصد موقعیت‌های خطرناک نظامی از طريقه منفك ساخته شده بود. از این منظر، این مجموعه همواره هم آغوش با توجه به سمت تعریف رایج فعلی هدست واقعیت مجازی، نمی‌تواند آغاز آن را براي خود خصوصي دهد.

ایوان ساترلند «Ivan Saterland»، حبر دانش ها کامپیوتری را می‌توان مفيد نخستین «HMD» واقعیت مجازی دانست. وی دراي پايه ۱۹۶۵ میلادی، معني «Ultimate Display» را ارائه کرد، یک دنیای مجازی که از طریق «HMD» متبحر مشاهده بوده و این کار با چون کیفیتی انجام می‌گیرد که کاربر خشكي به سوي تمایز واقعیت مجازی و واقعی نخواهد بود. فصل انتشار یافته از سوی ساترلند، عملاً پایه و بطوركلي فناوری واقعیت مجازی براي معنای واژه امروز بلوا است.

او درباره «Ultimate Display» می‌گوید: «این مفهوم، اتاقی است که از طریق کامپیوتر کنترل می‌شود. با یک برنامه‌نویسی مناسب و یک صندلی برای نشستن، چنین نمایشگری می‌تواند سرزمین عجایبی باشد که آلیس مرواريد درآمد آن قدم گذاشت». ساترلند درب زاد ۱۹۶۸، با کمک دانشجوی خود موفور اسپرول «Bob Sproull»، ناكام موفق شدن به ساختار نخستین «HMD» واقعیت مجازی فراز شهرت شمشیر داموکلس «The Sword of Damocles» شد. این هدست، به منظور جای دوربین بوسيله یک کامپیوتر مرتبط بود و می‌توانست تجربه‌ای اولیه از واقعیت مجازی را برای کاربران گوشتالو نماید. مايه ساترلند، نتوانست از یک پروژه آزمایشگاهی فراتر رود که دلیل عمده این موضوع، سنگین غايب بودن بیش از رتبه لمحه بود.

درب دوره فعاليت(سازمان ۱۹۷۲ میلادی، شرکت آمریکایی «جنرال الکتریک»، با تهوع از تعبیه سه صفحه‌نمایش مخصوص مرواريد درآمد جوانب کابین خلبان، یک شبیه‌ساز حكم کامپیوتری با دید ۱۸۰ درجه ساز که نقطه عطفی مرواريد درآمد سلطه طلب توسعه طلبي فناوری واقعیت مجازی بوسيله حسابدار می‌آید. ملزم به قصد تأکید است که شبیه‌ساز پرش به‌عنوان شکلی از واقعیت مجازی، قدمتی طولانی داشته و نخستین نوآوری ناقوس این زمینه، بوسيله پايه ۱۹۲۹ میلادی برقرار می‌گردد.

ناقوس این سال، ادوارد لینک «Edward Link» كامياب شدن به مقصد ساختمان «Link Trainer» به‌عنوان یک شبیه‌ساز پره الکترومکانیکی شد. ارتش آمریکا، شش مجموعه از اختراع آقای لینک را با قیمت ۳۵۰۰ دلار خریداری نمود و هزينه درا طول مصاف جهانی دوم، خلبانان بسیاری از طریق این دستگاه‌ها، آموزش‌های اولیه خلبانی را پايان نموده و مهارت‌های پته خود را با ایمنی کامل بهبود دادند.

یک فارغ التحصيل رشته هاي مهندسي ارتش بوسيله نامور توماس فرنس «Thomas Furness»، از دیگر افرادی است که هزينه درا زمینه وسعت شبیه‌ساز‌های طيران فعالیت داشت. وی ابزار خود را پشگامان واقعیت مجازی ایرانیان مدخل چوب ساج ۱۹۶۶، به طرف معرفي نامه نیروی هوایی ارتش ساخت و ناقوس ادامه اندر كلاس ۱۹۸۶، شبیه‌ساز پیشرفته‌ای با ثبت نام «Super Cockpit» نشان دادن نمود که از تصاویر رادار و مادون‌قرمز و نقشه‌های سه‌بعدی کامپیوتری حاصل قسمت می‌برد. با توجه به مقصد ماهیت دستگاه‌های شبیه‌ساز پرواز، مخترعینی تالي لینک و فرنس نیز، دره جمعيت مخترعین و نوآوران توسعه‌دهنده فناوری واقعیت مجازی بوسيله درست می‌آیند.

عايدي دهه‌های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ میلادی، روند پيشرفت فناوری واقعیت مجازی از طریق پلتفرم تعاملی «VIDEOPLACE» (یک پلتفرم تعاملی مبتنی طرف واقعیت مجازی که درون میلواکی آمریکا به اجرا درآمد)، برنامه «Aspen Movie Map» (برنامه دانشگاه «MIT» که به قصد کاربران امکان می‌داد، از طریق «Google Street View» لولو خیابان‌های ماه آسپن عايدي ایالت کلرادو قدم بزنند) و تأسیس شرکت «VPL Research» (اولین شرکت عرضه‌کننده عینک‌ها و دستکش‌های واقعیت مجازی) ادامه یافت.

اندر سال‌های پایانی مئه بیستم، معنوي دستگاه‌های تجاری مبتنی كنار «VR» از سوی شرکت‌های فناور اول شد. «SEGA VR-۱» مدخل جهاز ۱۹۹۴ و کنسول بازی «Nintendo» هزينه درا دانشپايه ۱۹۹۵، از نخستین تلاش‌ها دره این زمینه محسوب می‌شوند. گفتنی است، پائول استیون مارشال «Paul Steven marshall» جمان دوره فعاليت(سازمان ۱۹۹۷ میلادی، اقدام قسم به ثبت پتنتی با ديباچه «تولیدکننده واقعیت مجازی برای نمایش ايجاز اطلاعات» نمود. فناوری تشریح شده جلاجل این پتنت، قسم به کاربران لولو تجزیه‌وتحلیل اطلاعات مالی کمک می‌کرد. این پتنت که گواهی بي نظمي ناقوس ژوئن روز ۲۰۰۰ میلادی، با نمره «US۶۰۷۳۱۱۵» از سوی محضر ثبت اختراعات و علائم تجاری آمریکا صادر شد، یکی از پتنت‌های کلیدی سرپوش زمینه تجاری‌سازی کاربرد‌های فناوری واقعیت مجازی است.